7 aylık Annenin Ilk Anneler Günü Notları

Geçtiğimiz günlerde kutladığımız anneler günü 7 aydir artık beni de kapsıyor efem. E hal boyle olunca annelik adına birkaç söz de ben edeyim dedim.

Şu 7 ay içinde anladım ki; Annelik herzaman bir iç hesaplaşmasıymış. Vicdanını susturamamakmış. Daha iyisini yapabilir miyim diye hep kendini sorgulamakmış. Bir şeyleri kaçırdım mı, geç mi kaldım yoksa diye hayıflanmakmış. Öte yandan gözgöze geldiğinde, öyle bir duygu akışıymış ki anlatılmaz.
7 aylığım demeden isteklerini belirtebilmesine, reddetmeyi bilmesine, onun bile kararları olduğunu görüp şaşkınlıklardan şaşkınlık beğenmekmiş. Hep bir acelenin olmasıymış. Ruhunun değiştiğini, aklının artık başka çalıştığını gözlemlemekmiş. Ani kararlar verememekmiş. Topuklu ayakkabılarına veda etmekmiş.Uyuduğunda özlemekmiş onu. Evden koşarak çıkıp koşarak dönmekmiş. Baktıkça gurur duymakmış kendinle. Paylaşmak istemekmiş bu büyük mutluluğu herkesle. Deliksiz uykuyu unutmakmış. Yalnız kalabildigin tek yerin tuvalet oldugunu öğrenmekmiş. Kimseye emanet edememekmiş bazen. O hasta oldugunda ona zarar gelmesin diye sogukkanlılığına inanamamakmış. Tüm bunların yanında hala kadın olmaya calışmakmış. Kısacası anneler günü reklamlarında gördüğümüz o musmutlu mükemmel anneler koca bi yalanmış 😊

İşte bu güzel duyguları bana nasip eden önce Allah'a sonra hayatımı değiştiren iki adama oğluma ve Koray'a sonsuz teşekkür ve şükür ediyorum. Ilk Anneler günümü unutulmaz kılan sevgili kocam Koray; beni çok mutlu ettin.

 İşte bunlar da benim anneler günümden kareler...